Możliwości zastosowania choreoterapii w rewalidacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną

Abstract

Choreoterapia jest jedną z technik arteterapii, wykorzystującą taniec jako główny element terapeutyczny. Pełni funkcję profilaktyczną, diagnostyczną i terapeutyczną oraz stwarza warunki polisensorycznej aktywizacji. W przypadku dzieci z upośledzeniem umysłowym, całokształt działań rewalidacyjnych powinien zmierzać w kierunku usunięcia przeszkód i tworzenia optymalnych warunków i sytuacji sprzyjających zaspokajaniu ich potrzeb. W pracy dokonano charakterystyki choreoterapii w odniesieniu do możliwości jej zastosowania w terapii dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Badania wielu autorów wskazują, że choreoterapia stanowi atrakcyjną i lubianą formę aktywności ruchowej. Taniec zapewnia dzieciom możliwość spełnienia ich naturalnej potrzeby ruchu, stwarza pole do eksperymentowania, improwizowania, próbowania rozmaitych wzorców ruchowych. Pod wpływem terapii tańcem ustępują bariery w komunikacji werbalnej, następuje poprawa w zakresie zdolności działania zespołowego. Taniec i muzyka pomagają otworzyć wnętrze dziecka, pozwalają mu przeżywać i odkrywać własne uczucia. Powodują rozładowanie zablokowanych emocji, uwalniają od napięć, stwarzają możliwość osiągnięcia harmonii ciała i umysłu. Analiza piśmiennictwa oraz własne doświadczenia zawodowe związane z rehabilitacją dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną pozwalają wnioskować, że terapia tańcem, z uwagi na wszechstronne oddziaływanie i bogaty wachlarz propozycji, powinna być realizowana w placówkach opiekuńczo-rehabilitacyjno-wychowawczych.

Choreotherapy is one of the techniques of art therapy, using dance as the main therapeutic element. It serves prophylactic, diagnostic and therapeutic function and creates conditions for polysensoric activation. In the case of children with mental impairment, the whole of revalidation activity should aim at removing obstacles and creating optimal conditions and situations conducive to satisfying their needs. The paper characterizes choreotherapy with regard to the possibility of its application in the therapy of children with intellectual disabilities. Studies of many authors suggest that choreotherapy is an attractive and popular form of physical activity. Dance provides for children the opportunity to fulfil their natural need of movement, creating a field for experimenting, improvising, and trying various movement patterns. Under the influence of dance therapy, the barriers of verbal communication give way, there is also improvement in the scope of teamwork. Dance and music help to open the inside of the child, allow him to experience and discover his own feelings. They cause the unload of locked emotions, release from tensions, create the possibility of achieving harmony of body and mind. Literature analysis and the authors’ professional experience connected with rehabilitation of children and youth with intellectual disabilities allow to conclude that dance therapy, due to its versatile impact and a wide range of options, should be implemented in care facilities and rehabilitation-educational centers.